Met ingang van dinsdag 1 juli 2014 is de wolf (Canis lupus) in Nederland officieel een beschermd dier.

In bijlage 2 van de Regeling aanwijzing dier- en plantensoorten Flora- en faunawet wordt daartoe een nieuwe tabel gevoegd. Uit de toelichting in de Staatscourant: In artikel I van deze regeling wordt de wolf op basis van artikel 4, tweede lid, aanhef en onderdeel c, van de Flora- en faunawet aangewezen als soort die uit Nederland verdwenen is en waarvan gerede kans op terugkeer bestaat. Met het oog op de geldende verplichtingen uit de Habitatrichtlijn geschiedt de aanwijzing bij ministeriële regeling. Het gevolg is in de eerste plaats dat het doden of vangen van een in het wild levende wolf zonder geldige ontheffing verboden is. Overtreding is een strafbaar feit, waarvoor maximaal een hechtenis van 2 jaar of een boete van € 20.250,00 kan worden geëist indien de overtreding met opzet is begaan. De provincies zijn op basis van de Flora- en faunawet het bevoegd gezag om ontheffing te verlenen ten behoeve van bijvoorbeeld de openbare veiligheid. Veehouders die schade oplopen, kunnen een tegemoetkoming aanvragen bij het Faunafonds. [ ... ] Omdat het aannemelijk is dat wolven zich deze zomer al in Nederlandse gebieden bevinden en gelet op de conflicten die tussen die wolven en de bewoners in die gebieden kunnen ontstaan, treedt de regeling onmiddellijk in werking. [ ... ] De enkele zwervende wolf, die Nederland aandoet, zal hier maar kort verblijven en bijzonder schuw zijn. [ ... ] Maatregelen van actieve bescherming worden pas opportuun indien er sprake is van vestiging van territoriale wolven of roedels. Bovendien blijft in die gevallen het aantal denkbare beschermingsmaat-regelen beperkt. Wolven hebben grote en gevarieerde leefgebieden. In de praktijk blijkt dat ruimtelijke ingrepen zoals infrastructuur weinig beletsel vormen voor hun verplaatsingsmogelijkheden.